آنژیوکت (Angiocatheter) و نحوه استفاده و کارگذاری آن

آنژیوکات ها که به آن ها آنژیوکاتر ها نیز گفته می شود هم در کاربردهای تشخیصی و هم درمانی ابزاری مهم برای پزشکان است.

انتخاب کاتیون آنژیوژن مناسب برای اطمینان از بهترین مراقبت از بیمار برای افرادی با بیماری های خاص قلبی و افرادی که نیاز به دریافت چند نوع مایع سرمی از طریق یک نقطه تحویل دارند امری بسیار ضروری است.

آنژیوکت چیست؟

آنژیوکت با عنوان لوله های توخالی نازک تعریف می شود که اجازه می دهند مواد متضاد برای اهداف تشخیص پزشکی وارد مناطق مختلف بدن بیماران شود.

کلینیک مایو خاطرنشان می کند که کاترهای آنژیوگرافی برای انجام فرایند آنژیوگرافی مورد استفاده قرار می گیرند، این یک روش توصیه شده توسط انجمن قلب آمریکا به عنوان یک ابزار تشخیصی است که اجازه می دهد تا متخصصان قلب برای جمع آوری اطلاعات کامل تر و مستقیم در مورد جریان خون و فشار خون در داخل عروق قلبی اقدام کنند.

انجمن بیماران طب اورژانس (EMRA) نیز توصیه به استفاده از آنژیوکت ها به عنوان ابزاری در گذاشتن خطوط مرکزی برای وارد کردن مایعات متعدد سرمی و خون گیری می کنند.

نحوه استفاده از آنژیوکت داخل رگ

هنگام گذاشتن خط مرکزی دو روش برای قرار دادن سیم راهنما وجود دارد.

در یک روش از سوزن مقدماتی برای کانولاسیون رگ استفاده می شود و سیم راهنما مستقیما در سوزن و متعاقب آن رگ وارد می شود.

عیب این روش این است که در هنگام وارد شدن سیم راهنما به پزشک متخصص نیاز است که سوزن را ثابت نگه دارد و در هنگام قرار دادن سیم راهنما احتمال فرو رفتن سوزن به داخل رگ وجود دارد.

روش دیگر شامل استفاده از یک آنژیوکت روی یک سوزن مقدماتی است.

هنگامی که رگ کانول شد، آنژیوکت به داخل رگ گره زده شده و سوزن برداشته می شود. سپس سیم راهنما وارد می شود.

مزیت این روش در این است که با این تکنیک ممکن است دسترسی وریدی پایدارتری هنگام قرار دادن سیم راهنما فراهم شود.

آنژیوکت همچنین در مانومتری برای اطمینان از وجود کانول در داخل رگ (و نه شریان) در شرایطی که نمی توان از سونوگرافی استفاده کرد مانند قرار دادن خط مرکزی زیر چنبری مفید است.

اما آیا واقعا استفاده از آنژیوکت تنها یک مزیت دارد؟

در مطالعه انجام شده توسط لی و همکاران در مجموع 272 بیمار تحت عمل جراحی بصورت تصادفی انتخاب شدند که یا فقط از یک سوزن مقدماتی استفاده کنند یا به جای سوزن مقدماتی از آنژیوکت استفاده نمایند.

در این مطالعه دو متخصص بیهوشی باتجربه که بیش از 50 بار هر دو روش را انجام داده بودند، تحت راهنمایی سونوگرافی قرار دادن خط مرکزی را در جای درست رگ های داخلی زیرگلویی انجام دادند.

این مطالعه نتیجه گرفت که میزان گذاشتن موفقیت آمیز سیم راهنما در اولین تلاش برای گروه استفاده کننده از سوزن مقدماتی روی دیواره نازک رگ در مقایسه با گروه آنژیوکتر بالاتر بود (3/87 درصد در مقابل 77/3 درصد؛ 0/037 p=) در عوارض عمده ای مانند هموتوراکس، پنوموتوراکس یا کانولاسیون کاروتئید تفاوت معنی داری وجود نداشت.

میزان موفقیت کلی آنژیوکت کردن وریدی مرکزی در سه تلاش این دو گروه، تفاوتی بین این دو روش نشان نداد.

در مطالعه انجام شده توسط سانگ و همکاران، 132 بیمار از دسته کودکان 1 روزه تا 5 سال تحت عمل جراحی به طور تصادفی انتخاب شدند و یا به تنهایی از یک سوزن مقدماتی در مقابل سوزن آنژیواتتر استفاده کردند.

در این مطالعه هم متخصصان بیهوشی مقیم مرکز و هم متخصصان بیهوشی شرکت کننده از مراکز دیگر که هرکدام 50 مورد وارد کردن خط مرکزی را انجام داده بودند، گذاشتن خطوط مرکزی را تحت راهنمایی سونوگرافی انجام دادند.

آنژیوکتر هیچ برتری از خود نشان نداد. هیچ تفاوتی از نظر آماری در موفقیت آمیز بودن اولین تلاش برای وارد کردن لوله، تعداد تلاش برای خالی کردن لوله یا تعداد تلاش ها برای هدایت سیم در بیماران اطفال وجود نداشت.

مطالعه سوم انجام شده توسط کیم و همکاران از روش های مشابهی استفاده کرد.

چهارصد و چهارده بیمار تحت عمل جراحی به 4 متخصص بیهوشی اختصاص یافتند تا یا با استفاده از آنژیوکت یا سوزن مقدماتی خطوط مرکزی داخل رگ ها کار گذاشته شود.

با این حال این مطالعه به طور خاص آنژیوکت های وریدی مرکزی زیر چنبری را بررسی کرد. باز هم سوزن مقدماتی به تنهایی برتری خود را نشان داد.

بروز عوارض در گروه سوزن در مقایسه با گروه آنژیوکت ها به طور قابل توجهی کمتر بود ( به ترتیب 5/8 8 در مقابل 15/5 ، 0/00 =p) و میزان موفقیت به دست آمده در تلاش اول در گروه سوزن در مقایسه با گروه کاتتر بالاتر بود (62/0 درصد در مقابل 35/4 درصد (0.001 p< )

مباحث

در حالی که مطالعات قبلی به این نتیجه رسیده اند که تکنیک آنژیوکت هیچ برتری ندارد یا حتی از صرف سوزن مقدماتی پایین تر است، من هنوز هم فکر می کنم نقشی برای آنژیوکت وجود دارد.

من می گویم که آنژیوکت ممکن است برای یادگیران مبتدی مزایایی داشته باشد.

متاسفانه مطالعات قبلی با متخصصان بیهوشی ای بود که بیش از 50 بار سابقه انجام این روش ها را داشتند.

برنامه درسی آموزش کارگذاری خط مرکزی به طور کلی روی سوزن مقدماتی متمرکز است. مسلما دشوارترین مرحله در کارگذاری خط مرکزی برای مبتدیان ثابت نگه داشتن سوزن مقدماتی هنگام پیش روی سیم راهنما است.

برای متصل کردن آنژیوکت به مهارت کمی نیاز است و هنگامی که لوله تحویل دهنده در آن قرار گرفت، اتصال سیم راهنما آسان است.

شاید نیاز است که زمان مساوی در آموزش استفاده از آنژیوکت به مبتدیان اختصاص داده شود.

مراحل کار گذاری آنژیوکت

خط مرکزی را طبق معمول شروع کنید. دستان خود را بشویید و لباس های استریل به تن کنید. پوست بیمار را آماده کنید، ناحیه مورد نظر در بدن را استریل کنید، بیمار را بیهوش کرده و کیت خط مرکزی را آماده کنید. در زیر آنژیوکت داخل یک حلقه زرد نشان داده شده است.

سوزن مقدماتی آنژیوکت را که در تصویر زیر در سمت چپ قرار دارد، انتخاب کنید. در سمت راست سوزن مقدماتی معمولی است.

همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید این همان چیزی است که باعث می شود آنژیوکت واقعی جدا از سوزن مقدماتی به نظر برسد.

با استفاده از سوزن مقدماتی آنژیوکت رگ را کانولوله کنید که با چشمک زدن خون وریدی و در حالت سونوگرافی قابل تایید است. بر اساس صرفا تجربه شخصی می گویم که سوزن مقدماتی آنژیوکت کننده در آمریکا با اشعه ایکس کمتر از سوزن مقدماتی معمولی مبهم به نظر می رسد.

در حالی که سوزن مقدماتی را ثابت نگه داشته اید، آنژیوکت کننده را روی سوزن بپیچانید تا جایی که توپی آن با پوست همتراز شود

سوزن مقدماتی را بردارید و سیم راهنما را داخل آنژیوکت کننده قرار دهید. سیم راهنما را گره بزنید.

پس از اینکه سیم را خوب گره زدید آنژیوکت را بردارید.

بقیه مراحل را طبق معمول ادامه دهید. پوست را با چاقوی جراحی بشکافید، گشاد کننده را وارد کرده و بعد خارج کنید، با وارد کردن خط مرکزی خط را شستشو دهید، آن را بخیه بزنید و بپوشانید و محل کار گذاری را تایید کنید.

برای خرید آنلاین آنژیوکت و دریافت قیمت آنژیوکت به صفحه اصلی سایت ما به دسته بندی ابزار تزریقات یا وسایل تزریقات مراجعه کنید.