آنژیوکت صورتی

برانول آبی

آنژیوکت سبز

آنژیوکت زرد

آنژیوکت بیشتر برای استفاده عروقی مورد استفاده قرار می گیرد . از وسیله بیشتر برای بیماران قلبی در جراحی و اتاق های عمل و اورژانس استفاده می شود.  و همچنین در بعضی از موارد رادیوگرافی که از ماده حاجب استفاده می شود از آنژیوکت یا همان برانول ( کاتتر ) مورد استفاده قرار می‌گیرد، به عنوان مثال در ایالات متحده آمریکا سالانه حدود ۲۵ الی ۳۰ میلیون آنژیوکت برای بیماران استفاده می‌شود.

از آنژیوکت معمولاً برای وریدهای دست یا بازو قرار داده می شوند،  آنژیوکت با کاتتر های با سیاهرگ های مرکزی متفاوت است، زیرا کاتتر سیاهرگ مرکزی در ورید مرکزی تعبیه می شود،  اما آنژیوکت در وریدهای محیطی یا جهت دسترسی شریانی بر روی شریان محیطی بیمار قرار داده می‌شود.

برای اطفال و کودکان با استفاده از ژل بی حس کننده موضعی مانند لیدوکائین پوست ناحیه ای که قرار است آنژیوکت در آن قرار داده شود بی حس کرده و آنژیوکت را در آن قرار می دهند.

عوارض استفاده از آنژیوکت :

آنژیوکت ممکن است در صورت قرار گرفتن در ورید دردناک باشد که می تواند موجب استرس و اضطراب شود.

استفاده از بی حس کننده موضعی قبل از قرار دادن آنژیوکت موجب کاسته شدن درد در بیمار شود، عفونت فلبیت ، پاره شدن رگ و نشست دارو و سرم آمبولی هوا و خونریزی که می تواند موجب هماتوم شود جزئی از عوارض آنژیوکت هستند.

به دلیل رسیک عفونت در محل آنژیوکت مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا توصیه میکند، که کاتتر ها ( آنژیوکت ) هر ۹۶ ساعت تعویض شوند،اگر چه کاتتر در وضعیت خوبی باشد اما نباید بیشتر از مدت مشخص شده استفاده شود زیرا به سلامت فرد آسیب های جدی وارد می کند،  مدیریت کردن عوارض استفاده از آنژیوکت می تواند بیمار را از عوارض استفاده آنژیوکت دور کند ، پس لوزماً باید به تجربیات و اصول استفاده از کاتتر ها پیروی کرد.

این روزها با توجه به پیشرفت روزانه تکنولوژی آنژیوکت های جدیدی به شکلی تولید شده که از نیدل استیک جلوگیری می کنند .

بخش های مورد توجه و استاندارد آنژیوکت :

• بخش پلاستیکی که در داخل ورید قرار می گیرد

• بال آنژیوکت که برای گرفتن در دست و فیکس کردن آنژیوکت بر روی دست استفاده می شود

• دریچه تزریق آنژیوکت

• محل اتصال ست سرم و یا لاین تزریق#سوزن آنژیوکت#محافظ سوزن آنژیوکت

نحوه رگ گیری برای قرار دادن آنژیوکت به شرح زیر:

آماده سازی وسایل

وسایل مورد نیاز ؛ دستکش ، پنبه الکی ، گارو ( رگ بند ) ، در صورت خونگیری استفاده از سرنگ مناسب ، آنژیوکت مناسب و تاریخ دار ، چسب آنژیوکت

نکته قابل توجه این است که رگ گیری در مناطقی که علائمی چون عفونت ،قرمزی دست ،  درد ، تورم و گرمی دست ممنوع است.

نحوه رگ گیری ؛ بیمار را در محلی راحت قرار داده و وسایل را به ترتیبی که قرار است استفاده کنیم روی میز میچینیم حتما توجه داشته باشید که روی میز تمیز و استریل شده باشد که باعث آلوده وسایل نگردد، گارو را ۱۰ الی ۱۵ سانتی متر بالاتر از قسمتی که قرار است آنژیوکت قرار گیرد می بندیم ، و از بیمار می خواهیم که انگشت شصت در داخل و دستش را مشت کند نکته قابل توجه اینکه از رگ گیری قسمتی که قبلاً کاتتر شده اجتناب کنیم، ناحیه ای که می‌خواهیم کاتتر را وارد کنید با پنبه الکی تمیز کرده  و روکش پلاستیکی سوزن را در آورده و با انگشت شصت و سبابه باله های آنژیوکت را میگیریم و در حالی که سوراخ سوزن به طرف بالستبا زاویه ۱۰ تا ۳۰ درجه به طرف رگ  و نکته اینکه اگر سوزن داخل رگ شده باشد خون وارد آنژیوکت می شود و بایستی زاویه ورود کم شود و همزمان که قسمت پلاستیکی را به درون رگ هدایت می کنیم نیدل را بیرون میکشیم چرا که باعث پارگی رگ می شود