ویژگی‌های سرنگ انسولین ۰/۵ سی‌سی BD (بی دی):
سرنگ انسولین بی دی نیم
سرنگ انسولین بی دی
سرنگ انسولین ۵۰ واحدی
سرنگ انسولین BD نیم
- حجم ۰/۵ سی‌سی (در قالب ۵۰ واحد)
- سر سوزن متصل با گیج ۳۱ (قطر ۰/۲۵ میلی‌متر)
- دارای طول سوزن ۶ میلی‌متر برای جلوگیری از تزریق انسولین به عضله
- با طراحی تراش سه‌گانه سرسوزن جهت کاهش نیروی مورد نیاز جهت سوراخ کردن پوست
- استفاده از پوشش سیلیکونی بر روی سرسوزن برای کاهش سوزش و درد تزریق
- با بهره‌گیری از فناوری روان‌کننده منحصر بفرد؛ برای کاهش استحکاک بین پیستون و محفظه‌ی پیستون جهت تزریق آسان
- دارای لبه محفظه پیستون کشیده برای محکم‌تر گرفتن سرنگ در هنگام تزریق
- با درجه‌های اندازه گیری فاصله‌دار از هم برای راحتی در خوانایی اعداد و تنظیم و کنترل دوز دارو
- یکبار مصرف
- بدون لاتکس و ضد حساسیت
- استفاده بسیار راحت و بدون استرس
- پرفروش‌ترین برند سرنگ انسولین در جهان
- ساخت آمریکا 🇺🇸
- سرنگ های بی دی آنقدر هنگام تزریق بدون درد است که اکثر مواقع حتی متوجه تزریق نمی‌شوید
- به امید سلامتی و بهبود هرچه سریعتر برای بیماران عزیز دیابتی
- دیابت
- تزریق
- برترین سرنگ در دنیا
- بهترین سرنگ انسولین
- نحوه استفاده از سرنگ انسولین بی دی:
- مناسب برای انواع تزریقات زیرپوستی با ایجاد کمترین حساسیت و درد موضعی مناسب برای تزریق چربی، ژل، بوتاکس و مزوتراپی .سرنگ انسولین BD تشکیل شده از یک محفظه، سرسوزن، پیستون و درپوش مخصوص می باشد. سرنگ انسولین BD، در صورت آلوده نشدن گاهی چندبار مصرف می باشد و استفاده از آن بسیار راحت است. سرنگ های BD اضطراب را کاهش می دهند و احتمال تزریق دردناک در عضله در آنها کمتر است. آنها از ویژگی های دیوار نازک تر ساخته شده اند که باعث کاهش نیروی مورد نیاز پیستون سرنگ می شود و کمک می کند که دوز انسولین و یا موارد تزریق را به راحتی انجام دهد.
-
اجزاء سرنگ انسولین
یک سرنگ انسولین از چهار قسمت تشکیل شده است : سرسوزن ، سرنگ ،محفظه سرنگ ، پیستون سرنگ و در پوش ایمنی سرنگ
سر سوزن سرنگ
انسولین کوتاه ترین و نازک ترین بخش سرنگ انسولین است . سر سوزن سرنگ انسولین از مواد ویژه ای ساخته شده که به آن اجازه می دهد به راحتی و بدون درد از بافت پوست عبور کند. برای افزایش ایمنی سر سوزن بوسیله یک در پوش پلاستیکی محافظت می گردد.
محفظه پلاستیکی سرنگ
برای حفظ مایع تزریقی طراحی شده است. در یک سمت محفظه سرنگ انسولین درجه بندی با خطوط تیره رنگ مشخص شده است. این درجه بندی تعداد واحد تزریق انسولین را نشان می دهد.
پیستون سرنگ
قطعه ای پلاستیکی است که در درون محفظه سرنگ قرار می گیرد . پیستون سرنگ انسولین برای انجام سه وظیفه طراحی شده است :
داخل و خارج نمودن مایع تزریقی انسولین
جلوگیری از نشت انسولین به انتهای محفظه سرنگ – این کار بوسیله قطعه پلاستیکی که به نام گسکت سرنگ شناخته می شود صورت می پذیرد.
- انسولین هورمونی است که توسط لوزالمعده تولید شده و به بدن اجازه می‌دهد قند (گلوکز) بدست آمده از کربوهیدرات‌های موجود در غذاها را به منظور تولید انرژی مصرف کرده یا قند را برای استفاده‌های بعدی ذخیره کند. انسولین مانع از بالا رفتن بیش از حد قند بدن (هیپرگلیسمی) یا پایین آمدن بیش از حد آن (هیپوگلیسمی) میشود.سلول‌های بدن برای تولید انرژی به قند نیاز دارند. البته، قند نمی‌تواند مستقیماً وارد اکثر سلول‌های بدن شود. پس از آنکه غذا می‌خوریم و سطح قند خونمان بالا می‌رود، به سلول‌های موجود در لوزالمعده (که سلول‌های بتا نام دارند) سیگنال داده میشود که انسولین را در جریان خون آزاد کنند. سپس انسولین به سلول‌های چسبیده و به آنها سیگنال می‌دهد که قند را از جریان خون جذب کنند. اغلب از انسولین به عنوان کلیدی یاد میشود که قفل سلول‌ها را باز کرده و امکان ورود قند به سلول‌ها و استفاده از آن برای انرژی را فراهم می‌سازد.
- اگر قند خون بیش از نیاز آن باشد، انسولین کمک می‌کند تا قند در کبد ذخیره شده و زمانی که قند خون پایین است یا زمانی که به قند بیشتری نیاز است، مثلاً بین دو وعده غذایی یا در طول فعالیت‌های فیزیکی، قند ذخیره شده آزاد شود. بنابراین، انسولین سطح قند خون را متعادل کرده و آن را در محدوده طبیعی نگه می‌دارد. هر چه قند خون بالاتر برود، لوزالمعده انسولین بیشتری تولید می‌کند.
بدن مبتلایان به دیابت نوع 1 نمی‌تواند انسولین تولید کند زیرا سلول‌های بتای لوزالمعده آنها آسیب دیده یا نابود شده است. بنابراین، این افراد به تزریق انسولین نیاز دارند تا بدن آنها بتواند گلوکز را فرآوری کرده و از عوارض ناشی از هیپرگلیسمی مصون بماند.
بدن مبتلایان به دیابت نوع 2 به خوبی به انسولین جواب نداده یا در مقابل آن مقاومت می‌کند. آنها برای فرآوری بهتر قند و مصون ماندن از عوارض بلند مدت این بیماری به تزریق انسولین نیاز دارند. مبتلایان به دیابت نوع 2 ابتدا با داروهای خوراکی، به همراه رژیم غذایی و ورزش درمان می‌شوند. از آنجا که دیابت نوع 2 یک بیماری پیشرونده است، هر چه عمر بیماری بیشتر باشد، احتمال نیاز بیمار به انسولین جهت حفظ سطح قند خون بیشتر خواهد بود.
انواع انسولینهای موجود برای درمان دیابت
برای درمان دیابت از انواع مختلفی از انسولین‌ها استفاده میشود که عبارتند از:
انسولین سریع اثر: تأثیرگذاری آن تقریباً 15 دقیقه بعد از تزریق شروع شده، تقریباً بعد از 1 ساعت به اوج رسیده و دو تا چهار ساعت ادامه دارد. انسولین سریع اثر، معمولاً پیش از غذا و در کنار انسولین طولانی اثر تزریق میشود.
انسولین کوتاه اثر: اثرگذاری آن تقریباً 30 دقیقه پس از تزریق شروع شده، تقریباً بعد از 2 تا 3 سه ساعت به اوج رسیده و 3 تا 6 ساعت ادامه دارد. انسولین کوتاه اثر، معمولاً پیش از غذا و در کنار انسولین طولانی اثر تزریق میشود.
انسولین متوسط اثر: اثرگذاری آن تقریباً 2 تا 4 ساعت پس از تزریق شروع شده، تقریباً 4 تا 12 ساعت بعد به اوج رسیده و 12 تا 18 ساعت ادامه دارد. این انسولین، معمولاً روزی دو بار و در کنار انسولینهای سریع و کوتاه اثر استفاده میشود.
انسولین طولانی اثر: اثرگذاری آن چند ساعت بعد از تزریق شروع شده و تقریباً 24 ساعت ادامه دارد. در صورت نیاز، اغلب در ترکیب با انسولین سریع یا کوتاه اثر استفاده میشود.
انسولین را می‌توان با استفاده از سرنگ، قلم تزریق، یا پمپ انسولین، که جریان مداومی از انسولین را به بدن می‌فرستد، تزریق کرد.
سرنگهای انسولین
تزریق مستقیم انسولین به زیر پوست همچنان پرکاربردترین روش انتقال انسولین به بدن است که در آن از یک سرنگ و یک سوزن استفاده میشود. ظرفیت سرنگ بسته به دوز انسولین انتخاب میشود. قطر و طول سوزن، که هر دو می‌بایست با توجه به راحتی بیمار تنظیم و انتخاب شوند، نیز در انتخاب ظرفیت سرنگ نقش دارند.
تزریق انسولین
تزریق انسولین یکی از بخش‌های اصلی رژیم روزانه بسیار از دیابتی‌ها است. هرچند که امروزه انسولین استنشاقی نیز مورد تأیید قرار گرفته و در بازار موجود است، اما حقیقت این است که اکثر مبتلایان به دیابت نوع 1 (مبتلایان نوع 2 که به انسولین نیاز دارند) تا زمانی که استفاده از انسولین استنشاقی همه‌گیرتر نشود، همچنان مجبور خواهند بود که به تزریق انسولین ادامه دهند.
محل‌های تزریق انسولین
اغلب انسولین در شکم تزریق میشود. اما برای برخی بیماران این ناحیه مناسب نیست و بنابراین باید از سایر نواحی بدن استفاده شود که عبارتند از بازوها، بالای باسن و بیرون ران‌ها. تزریق به تمامی این نواحی بیشترین اثر را خواهد داشت زیرا آنها لایه‌ای از چربی دارند که به جذب بهتر انسولین کمک می‌کند. در این فرایند انسولین مستقیماً به بافت زیر پوست تزریق میشود. این نواحی پایانه‌های عصبی کمتری نیز دارند، به این معنی که درد تزریق در این نواحی از سایر نقاط بدن کمتر است.
نحوه تزریق انسولین
برای تزریق انسولین:
• قبل از تزریق دست‌هایتان را با آب و صابون بشویید
• یک سوزن جدید روی قلمتان بگذارید
• برای خالی کردن حباب‌ها از سوزن، دوز را دست کم روی 2 واحد تنظیم کرده و سوزن سرنگ را رو به سقف گرفته و دکمه تزریق را بفشارید (اگر مایع به صورت پیوست و بدن قطع و وصل شدن از سوزن خارج نشد، این عمل را آنقدر تکرار کنید تا مایع به طور پیوسته خارج شود)
• مقدار دوز را تنظیم کنید (نحوه انجام این کار به نوع قلمتان بستگی دارد)
• یک ناحیه نرم و دارای چربی را برای تزریق انتخاب کنید
• قسمتی از ناحیه دارای چربی را بین شست و انگشتتان بگیرید و به آرامی بالا بیاورید (فاصله شست و انگشتانتان آنقدر زیاد باشد که جا برای فرو کردن سوزن در قسمت بالا آمده باشد)
• سوزن را در پوست فرو کنید (اگر خیلی لاغر هستید، باید سوزن را با زاویه 45 درجه فرو کنید تا از تزریق به عضله اجتناب شود.
• دکمه تزریق را نسبتاً به آرامی فشار دهید تا دوز تزریق شود
• پس از تزریق دوز، سوزن را به مدت 10 ثانیه در همان حال نگهدارید تا از خروج مقدار بیش از اندازه انسولین از پوست جلوگیری شود
• اگر انسولین یا خونی از محل تزریق خارج شد آن را با پنبه یا یک دستمال کاغذی پاک کنید• حتماً سوزن استفاده شده را در ظرف یک بار مصرف جمع‌آوری پسماندهای تیز و برنده پزشکی قرار دهید
روش صحیح تزریق انسولین و نگهداری از آن
انسولین جهت تنظیم قند خون برای افراد دیابتی تجویز می شود و علاوه بر تنظیم قند خون کاهش وزن را هم به همراه دارد یعنی با استفده از انسولین هم قند خون و هم وزن فرد، کنترل می شود. فرد دیابتی باید بتواند در فرایند کنترل قند خونش، حداقل ۵ درصد از وزن خود را کاهش دهد که با مصرف انسولین این اتفاق می افتد. که هم باعث افزایش تحرک فرد و هم باعث کاهش وزن او می شود. بسیاری از افراد در دفعات اولیه مصرف انسولین دچار عوارض آن می شوند که یکی از این عوارض حالت تهوع می باشد. برای کمک به این گونه بیماران پزشک متخصص داروی ضد تهوع تجویز می کند تا این حالات در بیمار از بین برود. اما در حقیقت تنها مشکلی که وجود دارد این است که داروی انسولین تحت پوشش بیمه برای بیماران ارائه نمی شود و افراد دیابتی باید آن را به صورت آزاد تهیه کنند و این دارو قدری گران است. از مهم ترین مواردی که در مورد تزریق انسولین باید به آن اشاره کرد این است بیمار باید بداند که روش صحیح تزریق انسولین چگونه است.
روش صحیح تزریق انسولین را بیاموزید
در این بخش از مقاله به شما عزیزان یاد خواهیم داد که چگونه باید به تزریق انسولین بپردازید و روش صحیح تزریق انسولین چگونه است.
به منظور تزریق انسولین، ابتدا باید سر سوزن را نصب کنید و از مایع انسولین که در داخل قلم وجود دارد هواگیری نمائید. برای این کار با دو ضربه کوچک به بدنه ی سرنگ ضربه بزنید تا هوا خارج شود. اگر با فشار یک واحد مایع از سر سوزن خارج شد، یعنی هوا از ان خارج شده است و سر سوزن سالم است و شما می توانید تزریق را انجام دهید. سپس مقدار انسولینی که دکتر تجویز کرده است را بر روی سرنگ تنظیم کنید و در ناحیه مورد نظر که برای تزریق انسولین مناسب است، مثل بازو شکم ران و…تزریق را انجام می دهیم.
محل درست تزریق انسولین در بازو (روش صحیح تزریق انسولین در بازو) :
محل درست تزریق انسولین در بازو به فاصله ی ۴ انگشت از کتف و ۴ انگشت از آرنج پائین تر تزریق باید انجام شود. یا اینکه دست خود را بر روی شانه ی دیگر خود قرار دهید و تزریق را بر روی برآمدگی بازو انجام دهید.
با چه زاویه ای باید تزریق انجام شود؟ برای تزریق باید دست خود را عمود قرار دهید که مایع انسولین زیر پوست وارد نشود، یعنی۹۰ درجه.
محل درست تزریق انسولین در شکم (روش صحیح تزریق انسولین در شکم) :
توجه کنید که قسمت بالا و زیرناف نباید انسولین تزریق کرد. در صورت تزریق در این مکان اتفاق نا هنجاری نمی افتد، اما دو مکان جای مناسبی برای تزریق انسولین نیست. جای مناسب در فاصله ی ۴ انگشت دو طرف ناف می باشد.
محل درست تزریق انسولین در ران (روش صحیح تزریق انسولین در ران) :
فرض کنید که دست خود را در جیب شلوارتان قرارد داده اید در این ناحیه شما می توانید در ران خود انسولین تزریق کنید.
در ادامه به بیان برخی از سوالات متداول بیماران در زمینه ی روش صحیح تزریق انسولین خواهیم پرداخت. لطفا همچنان با ما همراه باشید.
نحوه ی نگهداری از قلم های تزریق انسولین
شما پس از خرید، قلم ها را در جعبه دریافت می کنید. سوالی که وجد دارد این است که بعد از تزریق، قلم را در کجا نگهداری کنیم؟
پاسخ این است که بهتر است در دمای اتاق نگهداری شود. اما آیا می توان آن را مثلا در جیب کت نگهداری کرد؟ در کل می توانید قلم ها را در جایی نگهداری کنید که نه خیلی گرم باشد نه خیلی سرد و اگر مثلا میدانید که کیف خود را در جای بسیار گرم قرار می دهید قلم را در آن نگذارید.
آیا می توان انسولین را در یخچال نگهداری کرد؟
اگر انسولین را در یخچال نگهداری کنید، دمای آن پائین می آید و به مایعی سرد تبدیل می شود. تزریق مایع سرد دردناک است و دیرتر هم جذب می شود و ممکن است به موقع اثر نکند. بنابراین بهتر است قبل از مصرف انسولین را در دمای اتاق قرار دهید تا دمای آن به حالت عادی برگردد. اما قلم هایی را که نمی خواهید استفاده کنید بهتر است در یخچال نگهداری شود اما در درب یخچال نباشد چون مرتب باز و بسته می شود و دمای آن مرتبا تغییر می کند. انسولین استفاده شده را تا یک ماه می توان بیرون یخچال نگهداری کرد.
در مسافرت انسولین را چگونه نگهداری کنیم؟
برای مسافرت می توانید آن ها را در کنار قطعه های یخ در داخل یک یخدان قرار دهید اما توجه کنید که مستقیما در کنار یخ نباشد که یخ نزند و حتما فاصله ای باشد بین یخ و قلم.
شما می توانید انسولین را در کیف های مخصوص که در کلینیک سلامت و دیابت کوروش ارائه شده است نگهداری کنید. در جداره ی کیف ها موادی قرار داده شده است که می تواند آنچه در کیف قرار می گیرد را تا ۷۲ ساعت در آن خنک نگه دارد. توجه کنید که قبل از مصرف ۲۰ دقیقه کیسه را در آب بگذارید.
نگهداری انسولین در مسافرت های هوایی| آیا می توان انسولین را در چمدان نگهداری کرد؟
پاسخ منفی است. در انبار هواپیما هوا سرد است و اگر انسولین یخ بزند اثرش را از دست می دهد بهتر است انسولین را در کیف دستی بگذارید و با خود به داخل هواپیما ببرید. توجه کنید، برای اینکه با مخالفت مسئولین در هواپیما مواجه نشوید، باید نسخه پزشک و کارت دیابت همراه شما باشد.
- آیا کل واحد حجم انسولین را به یک باره باید تزریق کرد؟ مثلا ۳۰ واحد؟ به نظر شما آرام آرام، یکدفعه یا مرحله به مرحله تزریق کنیم؟
برای پاسخ به این سوال باید به شما بگوئیم که، پمپ سرنگ را در نظر بگیرید، وقتی اهرم را از انتها فشار می دهیم انسولین از سر سوزن بیرون می آید اگر فشار زیادی به اهرم بیاورید مایع با فشار وارد عضله می شود و دردناک می شود چون اعصاب آن ناحیه تحریک می شود. بنابریان باید آرام و بدون وقفه تزریق انجام شود. تا آرام مایع انسولین وارد عضله شود و زودترجذب شود و تاثیر خود را بگذارد.
- در روش صحیح تزریق انسولین ،سرسوزن هایی که استفاده می شود باید چه شماره ای است؟
به رنگ سر سوزن اعتماد نکنید و همیشه شماره را در نظر بگیرید. براساس رنگ، سایز سرسوزن را انتخاب نکنید. باید شماره سرسوزن متناسب با عضله ای که تزریق می کنید انتخاب شود. به طور مثال اگر بر روی سرسوزن نوشته شده ۴*۲۳ ، شماره ۴ است و مخصوص بچه ها است. ۵ مخصوص افرادی است که خیلی چاق نیستند و برای تزریق در بازو استفاده می شود، افراد چاق تر باید از شما ره ۶ استفاده کنند. کلا ۴ و ۵ و ۶ و ۸ شماره هایی است که در بازار موجود می باشد. قطر سر سوزن ها یا ۲۳ هست و یا ۲۵ می باشد و معمولا طول آن ها است که متغیر است. قطر سوزن ها خیلی فرقی نمی کند و طولش برای ما مهم است. شماره ۸ برای تزریق توی شکم استفاده می شود. اما در کل خوب است که از پزشک یا پرستار خود بپرسید که از چه شماره ای استفاده کنید.
- سر سوزن ها را هر چند وقت یک بار عوض کنیم؟
شرکت سازنده این سوزن ها می گوید یک بار که تزریق کردید باید ان را عوض کنید. اما هزینه ها بالاست و نهایتا ۴ بار بیشتر از سر سوزن استفاده نکنید چون کند می شود و دردناک.
در حقیقت بیمار دیابتی باید بداند که خودش بر اساس تجربه ای که کسب کرده است با کدام نوع سر سوزن راحت تر است. سر سوزن کوتاه باعث می شود که انسولین زیر پوست بماند و ورم کوچکی که ایجاد می شود باعث می شود که دیرتر جذب شود و تا به مویرگ ها برسد طول می کشد و این نشان می دهد که شما جای مناسبی را برای تزریق انتخاب نکرده اید. یا اگر مثلا سر سرنگ شماره ۸ را در جای نامناسب استفاده کنید باعث می شود که مویرگ ها آسیب ببیند و کبود شود.
سابقه و هدف : استفاده مجدد از سرنگهای یک بار مصرف انسولین در میان بیماران مبتلا به دیابت علیرغم وجود خطر عفونت هنوز ادامه داشته و بطور فزاینده ای رو به افزایش می باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی نتایج استفاده مجدد از سرنگهای یک بار مصرف انسولین در بیماران وابسته به انسولین مراجعه کننده به درمانگاه شهید مطهری شیراز انجام شد.
روش بررسی : در این مطالعه توصیفی از میان بیماران وابسته به انسولین مراجعه کننده به درمانگاه شهید مطهری شیراز و از طریق نمونه گیری مبتنی بر هدف 117 بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند. برای هر یک از افراد فرم اطلاعاتی از طریق مصاحبه تکمیل گردید و از هر بیمار خواسته شد که پس از انجام آخرین تزریق سرنگ خود را تحویل دهد تا در کمتر از 6 ساعت مورد آزمایش میکروب شناسی قرار گیرد. محل تزریق نیز 24 ساعت بعد از نظر عفونت مورد بررسی قرار گرفت در مرحله بعد، از بین بیمارانی که از هر سرنگ چند بار استفاده می کردند 30 بیمار به طور تصادفی انتخاب شدند و یک هفته بعد سرنگ دیگری نیز از ایشان جهت کشت دریافت گردید با این تفاوت که سرنگ دوم 24ساعت بعد از آخرین تزریق مورد آزمایش میکروب شناسی قرار می گرفت.
یافته ها : تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که 1/82% از افراد مجددا از سرنگ خود استفاده می کردند. میزان آلودگی میکروبی در سرنگ 4 مورد و در سوزن 11 مورد بود که البته 2 مورد آن مربوط به سرنگهایی می شد که تنها یک بار مورد استفاده قرار گرفته بودند. آلودگی سرنگ و سوزن در کسانی که از الکل (جهت ضد عفونی محل تزریق) استفاده نمی کردند، بیشتر بود (02/0 p< ). آلودگی سرنگ و ســوزن با جنس، دفعــات استفــاده از هر سرنگ، نوع انسولین، وضعیت بهداشتی، محل و روش نگهداری سرنگ در بین دو تزریق رابطه معنی داری نداشت. فراوانی و نوع میکروبهای آلوده کننده عبارت بودند از: 6 مورد استافیلوکوک اورئوس، 2 مورد استافیلوکوک اپیدرمیس، 3 مورد انتروکوک، و هر کدام از میکروارگانیسم های دیفتروئید، باسیلوس ساب تیلیس، انتروکوک و باسیل گرم مثبت غیر هوازی یک مورد.
نتیجه گیری : اگر چه احتمال آلودگی سرنگ و سوزن با عدم رعایت صحیح روش ضدعفونی محل تزریق و همچنین عدم استفاده از ماده ضدعفونی کننده افزایش می یابد اما در این پژوهش استفاده مجدد از سرنگها تاثیری در افزایش بروز عفونتهای موضعی در محل تزریق نداشت. می توان گفت مواد نگهدارنده موجود در انسولین اثر محافظتی خوبی برای پیشگیری از عفونت دارند.
نحوه کشیدن انسولین داخل سرنگ:
ü وسایل موردنیاز شامل ویال انسولین، سرنگ، یک گلوله پنبه خشک میباشد.
ü دستان خود را با آب ولرم و صابون بشویید و کاملاً خشک کنید.
ü ویالهای انسولین را از نظر وجود رسوبات، یخ زدگی و … بررسی کنید. در صورت سرد بودن ویالها، آنها را کف دست نگهدارید تا با بدن هم دما شوند.
ü در صورتی که ویال جدیدی برداشتهاید، درپوش ویال را بردارید و درپوش پلاستیکی آن را با پنبه الکلی تمیز کنید.
ü به اندازه واحد انسولین شیری، هوا وارد سرنگ کنید و در ویال انسولین شیری خالی کند. سپس به اندازه واحد انسولین شفاف، هوا وارد سرنگ کرده و در ویال انسولین شفاف خالی کنید. بدون اینکه سرنگ را از ویال انسولین شفاف خارج کنید، ویال را برعکس کنید و به اندازه لازم داخل سرنگ بکشید. سپس سرنگ را خارج کرده وارد انسولین شیری کنید و به اندازه لازم از انسولین شیری وارد سرنگ کرده و سرنگ را از ویال خارج نمایید.
ü سرنگ را رو به بالا نگه داشته و حباب های هوا را خارج کنید. چند ضربه به بدنه سرنگ وارد کنید تا حباب های هوا به سطح آمده، آنگاه با فشار اندکی به پیستون، حباب ها را خارج نمایید. (حباب ها به خودی خود خطرناک نیستند اما در صورت وجود آنها، مقدار انسولین تزریقی کمتر از آنچه روی درجات سرنگ می بینید خواهد بود. ضمن آن که درد ناشی از تزریق هم بیشتر می شود.
ü در صورتی که از پنبه الکلی استفاده می کنید، صبر کنید تا پوست کاملاً خشک شود.
ü با یک دست، پوست ناحیه موردنظر را صاف کرده و با دو انگشت قسمتی از آن را گرفته و بی حرکت نگه دارید. (چین پوستی). با دست دیگر سرنگ را برداشته و همچون قلم در دست بگیرید و سرسوزن را وارد پوست کنید.
ü زاویه تزریق در افراد چاق و لاغر تفاوت دارد. در افراد چاق ناحیه پیشین ران ها و بازوها، ابتدا باید چین پوستی گرفته و سرسوزن را با زاویه ۹۰ درجه وارد پوست کنید. در افراد لاغر، این زاویه در شکم و ران ۹۰ درجه و در بازوها ۴۵ درجه می باشد.
ü برای تزریق انسولین، پیستون سرنگ را تا آخر فشار دهید.
ü بطور مستقیم سوزن را از پوست خارج کنید و یک گلوله پنبه را برای چند ثانیه روی موضع تزریق نگه دارید.
ü از ماساژ دادن محل بعد از تزریق بپرهیزید.
ü زمانی که می خواهید سرنگ را دور بیندازید، آن را داخل یک ظرف که در آن محکم بسته میشود، قرار داده و دور بیندازید.
عوارض تزریق انسولین:
۱- حساسیت موضعی شامل قرمزی، تورم، سفتی یا برجستگی که معمولاً در طی مراحل اولیه شروع درمان ایجاد می گردد.
۲- حساسیت گسترده: این عارضه به ندرت دیده می شود و در ابتدا به صورت پوستی و موضعی اتفاق می افتد و به تدریج به صورت کهیر در سراسر بدن پخش می شود. معمولاً با تزریق کردن دوزهای کم انسولین و افزایش تدریجی آن، مشکل برطرف می شود.
۳- ورم ناشی از انسولین: جمع شدن مایعات بیشتر در اندام ها
۴- مقاومت به انسولین
۵- عملکرد نامنظم انسولین که به دو صورت کاهش و افزایش نابجای قندخون دیده می شود.
۶- واکنش موضعی مربوط به بافت چربی (لیپودیستروفی) است که به دو صورت دیده می شود:
ü لیپوآتروفی: از دست رفتن چربی زیرپوستی در موضع تزریق که به صورت فرورفتگی سطحی یا عمیق می باشد.
ü لیپوهیپرتروفی: ایجاد لایه های فیبر و چربی
علل لیپودیستروفی:
ü مصرف انسولینهای غیرخالص
ü تزریق در یک جای محدود
ü مصرف چندباره سوزن
ü بررسی نکردن محل پیش از تزریق
حراج!
سرنگ انسولین بی دی BD نیم میل ( ۵۰ واحدی )
۳۰۰,۰۰۰ تومان۲۹۰,۰۰۰ تومانفروش فقط به مصرف کنندگان عزیز با ارائه کارت و مدارک دیابت
در انبار موجود نمی باشد
- حجم ۰/۵ سی‌سی (در قالب ۵۰ واحد)
- سر سوزن متصل با گیج ۳۱ (قطر ۰/۲۵ میلی‌متر)
- دارای طول سوزن ۶ میلی‌متر برای جلوگیری از تزریق انسولین به عضله
- با طراحی تراش سه‌گانه سرسوزن جهت کاهش نیروی مورد نیاز جهت سوراخ کردن پوست
- استفاده از پوشش سیلیکونی بر روی سرسوزن برای کاهش سوزش و درد تزریق
- با بهره‌گیری از فناوری روان‌کننده منحصر بفرد؛ برای کاهش استحکاک بین پیستون و محفظه‌ی پیستون جهت تزریق آسان
- دارای لبه محفظه پیستون کشیده برای محکم‌تر گرفتن سرنگ در هنگام تزریق
- با درجه‌های اندازه گیری فاصله‌دار از هم برای راحتی در خوانایی اعداد و تنظیم و کنترل دوز دارو
- یکبار مصرف
- بدون لاتکس و ضد حساسیت
- استفاده بسیار راحت و بدون استرس
- پرفروش‌ترین برند سرنگ انسولین در جهان
- ساخت آمریکا
- سرنگ های بی دی آنقدر هنگام تزریق بدون درد است که اکثر مواقع حتی متوجه تزریق نمی‌شوید
- به امید سلامتی و بهبود هرچه سریعتر برای بیماران عزیز دیابتی
- دیابت
- تزریق
- برترین سرنگ در دنیا
- بهترین سرنگ انسولین
- نحوه استفاده از سرنگ انسولین بی دی:
- مناسب برای انواع تزریقات زیرپوستی با ایجاد کمترین حساسیت و درد موضعی مناسب برای تزریق چربی، ژل، بوتاکس و مزوتراپی .سرنگ انسولین BD تشکیل شده از یک محفظه، سرسوزن، پیستون و درپوش مخصوص می باشد. سرنگ انسولین BD، در صورت آلوده نشدن گاهی چندبار مصرف می باشد و استفاده از آن بسیار راحت است. سرنگ های BD اضطراب را کاهش می دهند و احتمال تزریق دردناک در عضله در آنها کمتر است. آنها از ویژگی های دیوار نازک تر ساخته شده اند که باعث کاهش نیروی مورد نیاز پیستون سرنگ می شود و کمک می کند که دوز انسولین و یا موارد تزریق را به راحتی انجام دهد.
-
اجزاء سرنگ انسولین
یک سرنگ انسولین از چهار قسمت تشکیل شده است : سرسوزن ، سرنگ ،محفظه سرنگ ، پیستون سرنگ و در پوش ایمنی سرنگ
سر سوزن سرنگ
انسولین کوتاه ترین و نازک ترین بخش سرنگ انسولین است . سر سوزن سرنگ انسولین از مواد ویژه ای ساخته شده که به آن اجازه می دهد به راحتی و بدون درد از بافت پوست عبور کند. برای افزایش ایمنی سر سوزن بوسیله یک در پوش پلاستیکی محافظت می گردد.
محفظه پلاستیکی سرنگ
برای حفظ مایع تزریقی طراحی شده است. در یک سمت محفظه سرنگ انسولین درجه بندی با خطوط تیره رنگ مشخص شده است. این درجه بندی تعداد واحد تزریق انسولین را نشان می دهد.
پیستون سرنگ
قطعه ای پلاستیکی است که در درون محفظه سرنگ قرار می گیرد . پیستون سرنگ انسولین برای انجام سه وظیفه طراحی شده است :
داخل و خارج نمودن مایع تزریقی انسولین
جلوگیری از نشت انسولین به انتهای محفظه سرنگ – این کار بوسیله قطعه پلاستیکی که به نام گسکت سرنگ شناخته می شود صورت می پذیرد.
- انسولین هورمونی است که توسط لوزالمعده تولید شده و به بدن اجازه می‌دهد قند (گلوکز) بدست آمده از کربوهیدرات‌های موجود در غذاها را به منظور تولید انرژی مصرف کرده یا قند را برای استفاده‌های بعدی ذخیره کند. انسولین مانع از بالا رفتن بیش از حد قند بدن (هیپرگلیسمی) یا پایین آمدن بیش از حد آن (هیپوگلیسمی) میشود.سلول‌های بدن برای تولید انرژی به قند نیاز دارند. البته، قند نمی‌تواند مستقیماً وارد اکثر سلول‌های بدن شود. پس از آنکه غذا می‌خوریم و سطح قند خونمان بالا می‌رود، به سلول‌های موجود در لوزالمعده (که سلول‌های بتا نام دارند) سیگنال داده میشود که انسولین را در جریان خون آزاد کنند. سپس انسولین به سلول‌های چسبیده و به آنها سیگنال می‌دهد که قند را از جریان خون جذب کنند. اغلب از انسولین به عنوان کلیدی یاد میشود که قفل سلول‌ها را باز کرده و امکان ورود قند به سلول‌ها و استفاده از آن برای انرژی را فراهم می‌سازد.
- اگر قند خون بیش از نیاز آن باشد، انسولین کمک می‌کند تا قند در کبد ذخیره شده و زمانی که قند خون پایین است یا زمانی که به قند بیشتری نیاز است، مثلاً بین دو وعده غذایی یا در طول فعالیت‌های فیزیکی، قند ذخیره شده آزاد شود. بنابراین، انسولین سطح قند خون را متعادل کرده و آن را در محدوده طبیعی نگه می‌دارد. هر چه قند خون بالاتر برود، لوزالمعده انسولین بیشتری تولید می‌کند.
بدن مبتلایان به دیابت نوع ۱ نمی‌تواند انسولین تولید کند زیرا سلول‌های بتای لوزالمعده آنها آسیب دیده یا نابود شده است. بنابراین، این افراد به تزریق انسولین نیاز دارند تا بدن آنها بتواند گلوکز را فرآوری کرده و از عوارض ناشی از هیپرگلیسمی مصون بماند.
بدن مبتلایان به دیابت نوع ۲ به خوبی به انسولین جواب نداده یا در مقابل آن مقاومت می‌کند. آنها برای فرآوری بهتر قند و مصون ماندن از عوارض بلند مدت این بیماری به تزریق انسولین نیاز دارند. مبتلایان به دیابت نوع ۲ ابتدا با داروهای خوراکی، به همراه رژیم غذایی و ورزش درمان می‌شوند. از آنجا که دیابت نوع ۲ یک بیماری پیشرونده است، هر چه عمر بیماری بیشتر باشد، احتمال نیاز بیمار به انسولین جهت حفظ سطح قند خون بیشتر خواهد بود.
سرنگ انسولین بی دی نیم
- سرنگ انسولین ۵۰ واحدی
- سرنگ انسولین بی دی
هنوز دیدگاهی وجود ندارد.