مشخصات:
غیرقابل جذب و کشیدنی
استریل
طول نخ 75 سانتی متر
قطر نخ 3/0
سطح مقطع ریورس کات
شکل سوزن 3/8 دایره ای
ساخت ایران
نقد و بررسی ؛
نخ بخیه نایلون
یک نخ بخیه جراحی تک رشتهای مصنوعی، پلی آمید غیرقابل جذب، مصنوعی و استریل است. این نخ با سایزها و طولهای مختلف متصل به سوزن فولادی ضد زنگ موجود میباشد. رنگ این نخ آبی است به جز در سایز ۱۰/۰ که سیاه است. سوزنی که همراه این نوع نخ وجود دارد، از نوع ریورس کات و شماره 26 بوده و برای دوختن نسوج سختی که نیاز به تیزی بیش از حد سوزن دارند، مورد استفاده قرار میگیرد. مانند غلاف ماهیچه و پوست. طول سوزن 3/8 بوده و طول نخ 75 سانتیمتر میباشد.
اندیکاسیون:
نخ بخیه نایلون عمدتا برای بستن پوست به کار میرود و چون غیرقابل جذب بوده، به صورت یک نخ بخیه کشیدنی عمل میکند.
کاربرد:
انتخاب و به کارگیری نخ بایستی براساس وضعیت بیمار، تجربه جراحی، تکنیک جراحی و اندازه زخم باشد. بخیه پوست بر حسب بهکارگیری و وضعیت زخم به طور معمول حداکثر ظرف مدت ۳۰ روز برداشته میشود. از نایلونها همچنین برای بستن زخم قرنیه در جراحی عدسیهای داخل چشمی (IOL) استفاده میشود.
نخهای نایلونی ممکن است موجب بروز واکنشهای حساسیت زا شود. از آنجا که این نخها غیرقابل جذب هستند اگر برای بخیه کردن بافت داخلی مثل ماهیچه یا ترمیم تاندون استفاده شوند چون امکان خارج کردن یا جذب نخها وجود ندارد، در صورت باقی ماندن در بدن میتواند موجب التهاب بافتها شود.
نخ بخیه جراحی سیلک یا همان Surgical Silk از الیاف غیر قابل جذب طبیعی و حیوانی درست شده است. این نخ که بنام Supasil نیز شناخته می شود برنگ مشکی می باشد. این نخ از فیبر طبیعی لارو کرم ابریشم می باشد که بصورت یک رشته بافته شده braided silk تولید شده است. سوزن مورد استفاده در این نخ راند Round Bodied و از فولاد ضد زنگ می باشد. این نخ ها بصورت استریل و یک بارمصرف عرضه می شود. سیلک توانایی کششی و استحکام بالایی دارد و این کشسانی را تا زمان بهبود زخم حفظ می کند اما باید بخاطر داشت با توجه به عمر مفید کشسانی ۱۴ روزه این نخ ها مدت زمان مورد نیاز برای درمان زخم مد نظر قرار گیرد. نخ های سیلک شرکت سوپا در سایز ها و اندازه های مختلفی عرضه می شوند. در افرادی که سابقه حساسیت به ابریشم و تولیدات ابریشم دارند استفاده از نخ سیلک برای آنها بعلت بروز حساسیت های احتمالی توصیه نمی شود.
شرایط یک نخ بخیه مطلوب:
مستحکم در مقابل پاره شدن باشد
امکان رشد باکتری در آن بعد از مصرف وجود نداشته باشد.
غیرقابل نفوذ باشد
گره های آن با توجه به حالت کشسانی نخ مقاوم باشد.
سرطان زا نباشد.
قابلیت استریل شدن داشته باشد
بدون حساسیت باشد.
انواع نخه بخیه:
بطور کلی نخهای بخیه به دو دسته کلی زیر تقسیم بندی می شوند.
نخهای بخیه قابل جذب: ساختار و اجزای تشکیل دهنده نخ های بخیه قابل جذب بگونه ای است که بعد از استفاده و با گذشت زمان از هم متلاشی می شود و بعد از مدت زمان مشخصی که بافت به اصطلاح جوش خورد اثری از نخ باقی نمی ماند. این نخ ها از مواد طبیعی که بر پایه کلاژن پوستی و یا مواد صناعی سنتز شده می باشند تولید می شوند. نخهای کرومیک، ویکریل، دکسون، مکسون و پلیدیاکسانون از این گونه نخها هستند. این نخ ها در زمانی که دسترسی برای باز کردن بخیه مشکل باشد، مانند زخم های عمقی، جراحی های سیستم گوارش، قلبی و … کاربرد دارند.
نخهای بخیه غیر قابل جذب: این نخ ها در مقابل پوسیدگی و تغییرات ساختاری مقاوم هستند و در محل بخیه تا زمان برداشتنشان باقی می مانند تا روند بهبودی کامل شود. نخ هایی نظیر نخ نایلون، سیلک و پلی پروپیلن نمونه ای از این نخ ها هستند. یکی از مواردی که حتما از این نخ ها می بایست استفاده کرد در موقعیتی است که قدرت کشسانی دو سمت بخیه باید ثابت بماند و در مدت زمان معینی فشار را تحمل کرده تا به اصطلاح دو سمت آسیب دیده جوش بخورد. مانند دیواره عروق، یا جراحی های فتق و …
روش دیگر تقسیم بندی نخ ها به سایز و قطر نخ بخیه مربوط می شود و همچنین به نوع سوزن کات آن.
در خصوص نخ هر چه عدد بزرگتر باشد قطر نخ کوچکتر می باشد. بعنوان مثال چند نمونه از تقسیم بندی آن به این صورت می باشد:صفر، یک، دو و خود صفر به ۰۲،۰۳،۰۴،۰۵ و ۰۶ تقسیم بندی می شود
هنوز دیدگاهی وجود ندارد.